Мова дзетак — букет кветак

 

Марынцы пяць год.
Халодная восень. Маці апранае яе ў цёплае.
Дзяўчынка:
— Мама, а летам зноў будзем хадзіць амаль голенькія?
— Ну, да лета яшчэ дажыць трэба, — кажа тая.
Марынка:
— Можа, дажывём! Так дажыць хочацца…

***

Бацька:
— Хутка ўжо зіма надыдзе.
Ігар:
— Я баюся зімы. Давайце ўсе пад стол залезем, каб не так страшна было…

***

Зіма. За акном лётаюць сняжынкі белыя-белыя, лёгкія-лёгкія.
Ля акна сядзяць дзве сястрычкі Наталька і Вярунька.
Старэйшая кажа:
— Паглядзі, як прыгожа лётаюць сняжынкі.
— Бачу! Бабах-бабах, бабах-бабах, што ажно страшна выйсці на вуліцу.

***

Ігар пытаецца ў бабулі:
— А вось як у загсе робяць мужам і жонкай?
Бабуля:
— Цёця спытае: “Ці  згодны вы ўзяць жонкай, напрыклад, Ірынку? Калі скажаш так — яна ўжо твая жонка…”
— А калі я скажу: “Не!!!” Мне прапануюць іншую — Веру ці Кацьку?!

***

Унук Максімка любіць ба-
булі Ганне задаваць розныя пытанні. Прычым, вельмі многа, што тая нават стамляецца на іх адказваць.
Вось і сёння.
— Бабуля! Колькі табе год?
— Сам здагадайся!..
— Ну, назаві хоць першую лічбу.
— Шэсць
— А другую?
— Сем
— А трэцюю, — просіць цікаўны ўнучак.

***

Старэйшая Ірынка бачыць, што яе меншая сястрычка ў калысцы ляжыць ненакрытая. Кажа пра гэта маці:
— Мама, ведаеш, як гэта называецца?
— Ну як?
— Безадказнасць…

***

Бацькі пастаянна занятыя. А сына Віталіка то да  адной бабулі адвязуць на выхадныя, то да другой. Але аднойчы хлопчык не вытрымаў такіх адносін да сябе і кажа:
— Можа, хопіць мяне па бабах вазіць?!

***

Маці просіць дачушку Алёнку паглядзець за  мен-шым брацікам Андрэйкам.
Алёнка незадаволена:
— Ён мне брат, а не сын. Вось нараджаю сваіх дзяцей, тады і буду сядзець дома з імі…

***

Вадзім просіць бацькоў купіць яму піцу — самую вялікую. Купілі. Адразу пытаецца ў іх:
— Ты, мама, яе не будзеш есці?
— Не, не буду.
— І ты, тата, не будзеш?
— Не, Вадзік, не буду.
— Ура! Як добра, што мне не трэба сядзець на дыеце!…
Канстанцін КАРНЯЛЮК.
Фота Святланы КІСЛАЙ.

Поделиться ссылкой:

Popularity: 1%