Вось ўжо другі год штодзень я спяшаюся ў аддзяленне дзённага знаходжання для інвалідаў цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Для мяне гэтае месца стала другім домам. Тут нашы паважаныя загадчыца аддзялення Іна Міхайлаўна Давідчык і Кіраўнік гуртка Ірына Яўгенаўна Шостыр сустракаюць нас цёпла і ветліва, тут кожны з нас знайшоў сабе новых сяброў. А колькі новага я даведаўся! Зусім нядаўна я і не мог уявіць, што займуся лепкай з гліны, навучуся майстэрству пляцення з бісеру, змагу вязаць прыгожыя дыванчыкі. Здорава ўсім разам займацца цікавай справай, мець зносіны і быць сярод сяброў.
Раней кожны з нас быў сам па сабе, а цяпер мы сталі згуртаваным у адно цэлае калектывам. У нас у цэнтры праводзіцца шмат святаў, на якія мы запрашаем сваіх бацькоў. Святы арганізоўваем і рыхтуем самі. Мы самі і сцэнарысты, і рэжысёры, і артысты. Выступаем з сатырычнымі маналогамі, чытаем вершы, спяваем песні, удзельнічаем конкурсах. Нам і нашым бацькам усё гэта падабаецца, яны радыя, што ёсць такое месца, дзе кожны з нас адкрыў у сабе нешта новае.
А нядаўна мы ўсе разам хадзілі ў лес, любаваліся прыродай, смажылі шашлыкі, ігралі ў валейбол, збіралі шышкі для елкі, якую хочам зрабіць на новы год. Нечакана да нас прыбіўся госць — маленькі коцік, які абагрэўся ў нашай дружнай кампаніі, падсілкаваўся.
Уладзімір Шорах.
Поделиться ссылкой:
Popularity: 1%
Оставить комментарий
Для отправки комментария вам необходимо авторизоваться.