Алёна НІКАНЧУК.
Фота аўтара.
Двойчы на тыдзень Алена Прыган з аграгарадка Вістычы Брэсцкага раёна прывозіць у басейн спартыўнага комплексу “Бадзёрасць” сваіх дачушак Наталлю і Дзіяну. Дзяўчынкі займаюцца лячэбным плаваннем у трэнера Алены Алексяюк. Перапынак робяць толькі на той час, калі летам басейн зачыняюць на рамонт. Але і тады плаваюць у прыродных вадаёмах. Для іх гэта неабходнасць: дзяўчынкі змагаюцца са скаліёзам. А пры гэтым захворванні адным з эфектыўных метадаў лячэння з’яўляецца плаванне.
Калі ў 2011 годзе Наташы Прыган паставілі дыягназ “s-падобны скаліёз
3 ступені” (пры ім пазваночнік скрыўлены ў двух аддзелах і ў два розныя бакі, дугі скрыўлення ў дзяўчынкі склалі 39 і 28 градусаў), урачы парэкамендавалі плаванне ў басейне і заняткі ЛФК у рамках спецмедгрупы. Перад бацькамі паўстала пытанне: куды вазіць дачушку плаваць? Знаёмыя параілі Жабінку. Галоўным аргументам стала цёплая вада ў басейне СК “Бадзёрасць”, чым не могуць пахваліцца спартыўныя ўстановы абласнога цэнтра. Выбар быў зроблены на карысць Жабінкі. З верасня 2011-га Наташа пачала займацца ў трэнера Алены Алексяюк. Два разы на тыдзень заняткі праходзілі ў басейне і адзін раз у спартыўнай зале. Як расказала Алена Віктараўна, такое спалучэнне практыкаванняў, якія выконваюцца ў вадзе і на сушы, неабходны пры лячэнні скаліёзу. Іх комплекс падбіраецца індывідуальна ў залежнасці ад тыпу і ступені крывізны пазваночніка і ўключае ў сябе практыкаванні, накіраваныя на агульнае ўмацаванне арганізма і дыхальнай сістэмы, а таксама на карэкцыю скрыўлення. Пры занятках у басейне перавага аддаецца стылям “брас” і “кроль”.
Тры гады плавання, а таксама спецыяльныя практыкаванні, якія выконвала Наташа спачатку з трэнерам, а пасля дома ўжо пад кантролем мамы, далі пэўныя вынікі: дугі скрыўлення пазваночніка паменшыліся і склалі 38 і 8 градусаў. Наступныя два гады жыцця дзяўчыны – 2014-ы і 2015-ы – былі звязаны з Брэсцкім вяслярным каналам, дзе наведвала басейн. Са снежня 2016-га яна вяртаецца ў Жабінку, ды не сама, а разам з малодшай сястрычкай Дзіянай, якой летась быў пастаўлены дыягназ “скаліёз 1 ступені” (вугал скрыўлення пазваночніка склаў 8 градусаў). Алена Віктараўна пачала займацца з дзвюма дзяўчынкамі. Паўгода заняткаў прынеслі выздараўленне дзесяцігадовай Дзіяне. Кантрольны рэнтгенаўскі здымак паказаў: дугі скрыўлення пазваночніка няма! Каб замацаваць вынік, дзяўчынцы патрэбна яшчэ займацца як мінімум год. У кастрычніку кантрольны здымак чакае і Наташу. Яна, а таксама родныя і трэнер спадзяюцца, што дугі скрыўлення пазваночніка ў яе зменшацца.
Я пабывала ў басейне на адным з заняткаў, якія наведваюць сястрычкі Прыган. Адзначыла для сябе, што паміж трэнерам і дзяўчынкамі пануюць добразычлівыя адносіны і ўзаемаразуменне (гэта адразу відаць) і займаюцца яны з задвальненнем, што пацвярджалі пад час плавання іх добры настрой і ўсмешкі.
Пачалі дзяўчаты з размінкі, а гэта чатыры басейны брасам. Потым выконвалі спецыяльныя практыкаванні з выкарыстаннем вялікай і малой дошак асобна для рук і для ног, чаргуючы брас і кроль, а паміж імі – дыхальныя. Выдзяляўся час і для свабоднага плавання. І ўсё гэта пад пільным вокам трэнера, які сочыць, падказвае і выпраўляе. Сама Алена Віктараўна аддала прафесійнаму плаванню 14 гадоў. У мінулым яна – майстар спорту, рэкардсменка Гродзенскай вобласці, пераможца першых юнацкіх гульняў Рэспублікі Беларусь па плаванні. Шмат гадоў аддала трэнерскай рабоце. Навучае выхаванцаў гэтаму віду спорту і вядзе заняткі лячэбнага плавання з дзецьмі, што хварэюць на скаліёз. Гэта тэма ёй вельмі блізкая: муж Сяргей Мікалаевіч – майстар спорту па фехтаванні – напісаў дысертацыю на тэму “Прафілактыка скаліёзу” пад кіраўніцтвам прафесара Віктара Сакалова. Тыя практыкаванні, якія аўтар прапанаваў у сваёй рабоце для папярэджання і лячэння скаліёзу на сушы і ў вадзе, паспяхова прымяняе на практыцы на працягу многіх гадоў яго жонка – Алена Алексяюк.
У пачатку верасня Наташа і Дзіяна зноў сустрэнуцца са сваім любімым трэнерам, і заняткі прадоўжацца. Адлегласць у 50 кіламетраў для сям’і Прыган не перашкода. Яны прывыклі змагацца з цяжкасцямі. Мама Алена Кірылаўна не апускае рукі перад жыццёвымі выпрабаваннямі. Разам з трэнерам яны вераць: калі з хваробай змагацца сумесна і рабіць гэта комплексна, то яна абавязкова адступіць.
Поделиться ссылкой:
Popularity: 1%
У нашей младшей дочери Ксении в 6 лет обнаружили s-образный сколиоз 2-3 степени отклонение было 23 и 27 градусов.В декабре 2015 года мы записались на секцию по плаванию к Власюку Вячеславу Алексеевичу.После усердных тренировок 2-3 раза в неделю через 9 месяцев результат не заставил себя ждать 12 и 7 градусов!!!!!!!!Спасибо таким замечательным людям,которые отдают себя и своё время ради других! Вячеслав Алексеевич подобрал нам некоторые упражнения для занятий дома.Хотя это должны были делать инструкторы в поликлинике,куда мы обращались неоднократно.Непонятно для чего в нашей «здравнице»существует кабинет ЛФК?Тебя попросту отшвыривают,ты ни кому не нужен со своими проблемами.Многие вещи делаются только ради галочки.А ведь кабинет ЛФК оборудован различными тренажерами на которых необходимо заниматься больным детям,сидит медицинский работник,который получает зарплату.Так для чего это все нужно?Эти занятия ЛФК должны проводиться под наблюдением специалиста,а не дома с родителями. В сентябре 2016 года мы находились на лечении в тришинской школе-интернате для детей больных сколиозом.Нас с мужем хватило только на 26 дней- это было ужасно!!Условия для детей младших классов оставляют желать лучшего.Секция по плаванию начиналась с тех упражнений,которыми мы занимались у нас на фоке ещё в прошлом году,т.е. результат выздоровления затормозился бы на неопределенное время.Массаж проходил по времени около 10-15 минут,когда дома массажист делала около 30.В учебе ребёнок существенно отстал. И все это сопровождалось стрессом для нас и для дочери. Мы ведь рожаем детей не для того чтобы отправлять их в интернат,мы хотим находиться рядом с ней и видеть как она растёт, радуется жизни и радоваться вместе с ней.Все очень устали от такой жизни и 27 сентября после посещения РНПЦ травматологии и ортапедии мы забрали свою дочь с этого злачного места.Дома опять стали посещать фок и жизнь вернулась в своё русло.
Я все это пишу к тому,чтобы вы помогли открыть занятия ЛФК на фоке или в поликлинике.Я думаю,что желающих найдётся не мало.Ведь сколиоз болезнь многих школьников.Хотелось бы нового учебного года заниматься не только плаванием,но и ЛФК с квалифицированным специалистом.Пускай даже на платной основе, ,ведь здоровье детей не исчисляется деньгами.