Не пускайце стрэлы ва ўсмешку!


ГАВОРАЦЬ ЯПОНЦЫ:

1. Хто моцна жадае ўзняцца наверх, прыдумляе лесвіцу.
2. І далёкі шлях пачынаецца з блізкага.
3. Ніхто не спатыкаецца, лежачы ў ложку.
4. Жанчына захоча – і праз камень пройдзе.
5. Не спыняй таго, хто сыходзіць, не гані таго, хто прыйшоў.
6. Хутка – гэта марудна, але без перапынку.
7. Без звычайных не бывае вялікіх.
8. Лепш быць ворагам добрага чалавека, чым сябрам дрэннага.
9. Муж з жонкай павінны ўпадобіцца рукам і вачам: калі рукам балюча – вочы плачуць, як вочы плачуць – рукі выціраюць слёзы.
10. Хто п’е, не ведае пра шкоду віна. Хто не п’е, той не знае аб яго карысці.
11. Нават калі меч спатрэбіцца толькі аднойчы ў жыцці, насіць яго патрэбна заўсёды.
12. Прыгожыя кветкі добрых пладоў не прыносяць.
13. Калі ёсць каханне, і воспінкі прыгожыя, як ямачкі на шчочках.
14. Як малюеш галінку, слухай дыханне ветру.
15. Бывае, ліст патоне, а камень паплыве.
16. Халодны чай ды халодны рыс – цярпімыя, халодны позірк і халоднае слова – невыносныя.
17. У дзесяць год – цуд, у дваццаць – геній, у трыццаць – звычайны чалавек.
18. Як падумаў – рашайся, а калі рашыўся – не думай.
19. Спытацца – сорамна хвіліну, не ведаць – сорамна заўжды.
20. Ва ўсмешку стрэлы не пускаюць.
21. Дом, дзе смяюцца, не мінае шчасце.
Сабраў Анатоль БЕНЗЯРУК.

Popularity: 1%

Падлеткі хочуць падзарабіць

Па статыстыцы на Жабінкаўшчыне пражывае 938 юнакоў і дзяўчат ва ўзросце ад 14 да 17 гадоў. Летнія канікулы кожны з іх правёў па-рознаму. А хто не ленаваўся, мог падзарабіць на кішэнныя расходы. Якім чынам? Вучні і студэнты, як высветлілася, мелі магчымасць папрацаваць у школьных лагерах працы і адпачынку, на будаўнічых аб’ектах, у сельгасарганізацыях.
Так, летам 58 вучняў з першай, трэцяй, Ленінскай і Крыўлянскай школ рамантавалі мэблю, фарбавалі класы і спартыўныя пляцоўкі, займаліся азеляненнем.
Штогод РК ГА “БРСМ” арганізоўвае студатрады сельгаснакірунку. Сёлета 16 чалавек (усе – непаўнагадовыя, акрамя капітана) працавалі на зернетаку ААТ “Ракітніца” і яшчэ 14 – на камбікормавым заводзе (праўда, там падпрацоўку прапаноўвалі толькі тым, хто адзначыў сваё паўналецце).
Працуючы, падлетак не толькі мае магчымасць зарабіць кішэнныя грошы, але яшчэ і з карысцю правесці час сярод равеснікаў пад наглядам дарослых, а значыць, змяншаюцца шанцы сутыкнуцца з законам. Так, пяць падлеткаў, з якімі інспектары праводзяць прафілактычныя гутаркі, працавалі летам у Жабінкаўскай ПМК-10. Акрамя іх, восем юнакоў і дзяўчат атрымалі свой першы працоўны вопыт у ААТ “Хмелева” і двое – у Брэсцкай міжраённай гандлёвай базе.
Такім чынам, сёлета летам 103 маладыя чалавекі (88 з іх – непаўнагадовыя) працавалі на законных асновах.
Я зацікавілася пытаннем працаўладкавання старшакласнікаў на Жабінкаўшчыне і прыйшла да высновы, што колькасць жадаючых падзарабіць перавышае колькасць вакансій. На гэта ўплывае шэраг прычын: 1) адсутнасць аб’ёмаў работы ў арганізацыях; 2) буйныя прамысловыя прадпрыемствы з’яўляюцца аб’ектамі павышанай небяспекі, дзе праца падлеткаў забаронена; 3) прыём падлетка на работу – дадатковыя клопаты кіраўнікам-працадаўцам; 4) знайсці месца заробку бывае няпроста нават людзям з адпаведнай спецыяльнасцю.
Нягледзячы на складанасць дадзенай тэмы, праца адыгрывае важную ролю ў выхаванні маладых людзей. Па-першае, падпрацоўка можа дапамагчы з выбарам прафесіі. Зразумела, падлетку ніхто не даверыць складаную кваліфікаваную працу. Аднак ён будзе побач з вопытнымі спецыялістамі. Некаторыя, магчыма, стануць больш увагі надаваць вучобе, каб атрымаць лепшую, больш высокааплачваемую спецыяльнасць. Па-другое, летам старшакласнікі маюць магчымасць зарабіць грошы самастойна. Гэта надае ўпэўненасці, з’яўляецца пачуццё незалежнасці, уносіцца ўклад у сямейны бюджэт, а вопыт абыходжання з фінансамі спатрэбіцца ў далейшым жыцці. Нарэшце, падлетак вучыцца цаніць чужую працу, разумее, што грошы дастаюцца не так лёгка.
Ад імя моладзі мне хацелася б звярнуцца да патэнцыйных працадаўцаў раёна з просьбай не адмаўляць юнакам і дзяўчатам у працаўладкаванні на канікулах. Прымаючы іх на работу, вы, бясспрэчна, удзельнічаеце ў іх прафесійным жыцці, вучыце цаніць чужую працу, уносіце ўклад у поспех і росквіт нашага рэгіёна.
Кацярына КАЗІНСКАЯ, навучэнка 9 “Б” класа СШ № 2 Жабінкі.

Popularity: 1%

Да ўвагі жабінкаўскіх прыгажунь

З 25 лістапада па 21 снежня ў Брэсцкай вобласці праходзіць рэгіянальны этап адбору ўдзельніц Нацыянальнага конкурсу прыгажосці “Міс Беларусь”.
Паводле Інструкцыі аб парадку яго арганізацыі і правядзення, зацверджанай пастановай Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь 19 ліпеня 2017 г. № 39, арганізатары на месцах право-дзяць адборы ў розных фарматах: як культурна-відовішчныя мерапрыемствы адпаведнай конкурснай накіраванасці або ў форме кастынгу. Арганізатарамі падрыхтоўчага этапу конкурсу з’яўляюцца аддзелы ідэалагічнай работы, культуры і спраў моладзі гаррайвыканкамаў.
Аддзелы фарміруюць адборачныя камісіі, у склад якіх уваходзяць спецыялісты ў сферы культуры, адукацыі, моды, прыгажосці і здароўя, а таксама прадстаўнікі дзяржаўных органаў.
У конкурсе могуць прыняць удзел дзяўчаты з добрымі знешнімі дадзенымі, якія маюць грамадзянства Рэспублікі Беларусь і пастаянна пражываюць на яе тэрыторыі (незалежна ад месца вучобы, працы), ва ўзросце ад 18 да 24 гадоў уключна на дату правядзення фіналу конкурсу (май 2018 года), рост якіх не ніжэй за 174 см, без татуіровак і пірсінгу на целе. Яшчэ адна ўмова: яны ніколі не былі ў шлюбе і не маюць дзяцей.
Не дапускаюцца да ўдзелу ў конкурсе ўладальніцы тытула “Міс Беларусь” і пераможцы ў намінацыях папярэдніх нацыянальных конкурсаў прыгажосці “Міс Беларусь”, а таксама асобы, якія маюць адносіны да фота- і відэаматэрыялаў эратычнага ці парнаграфічнага характару.
Удзел ва ўсіх этапах конкурсу бясплатны. Даты і час правядзення адборачных мерапрыемстваў у гарадах і раённых цэнтрах вобласці і дадатковую інфармацыю пра правя-дзенне падрыхтоўчага этапу конкурсу можна ўдакладніць у аддзелах ідэалагічнай работы, культуры і спраў моладзі гаррайвыканкамаў.

Popularity: 1%

У гасцях у «СП»

Алена Гневушава (Дзебіш) – маладая, але ўжо заслужаная пісьменніца. Пераможца і прызёр шматлікіх творчых конкурсаў, Алёна Анатольеўна мае ўжо і асабістую кніжку “Замак Таямніц”, за якую сёлета ўганаравана абласной літаратурнай прэміяй імя Уладзіміра Калесніка ў намінацыі “Дзіцячая літаратура”.

Алена ГНЕВУШЕВА

Трудный день кота

Рассказ

– Где же ты, моя бусечка? – восторженно вопят на коридоре. – Пора устроить показ мод!
Я залезаю под диван и молюсь всем кошачьим богам, чтобы укрытие оказалось надёжным. Этот человеческий детёныш вытрясет из меня всю душу…
А ещё вчера Хозяйка говорила, что мечтает стать кошкой! Спишь полдня, ешь сколько хочешь, и все тебя любят.
Ага. Вот он я! Всеми любимый! Уши к голове прижал, глаза выпучил, хвостом пыль гоняю. А все потому, что в гости к нам пришла соседка со своей дочуркой… Чтоб их собаки на дерево загнали!
– Ки-и-иса-а-а! – с порога запищало это человечье отродье, протягивая ко мне свои мелкие ладошки.
Я, конечно, сразу понял: надо уносить лапы. Но не тут-то было. Хозяйка, предательница этакая, меня поперёк туловища – хвать! И прямо в руки маленькому монстру протянула, а та с умилением проворковала:
– Какой хороший!
А затем провела пальчиками против моей шёрстки, и я впервые в жизни позавидовал грязным, побитым бездомным котам, которых никто не лапает.
– У-у-ушки, – чуть не выбила мне барабанные перепонки девочка. – Но-осик! Гла-а-азки!
Перспектива остаться слепым не порадовала, и я, зашипев, пустил в ход когти. И что вы думаете? Кто-либо оценил мою смекалку? Нет! Все бросились утешать эту девчонку, а мне залепили подзатыльник. Можете вообразить масштаб несправедливости?
Ладно, чего уж там. Зато я понадеялся, что на мою прекрасную тушку больше никто не посягнёт. И напрасно. Уже спустя пять минут юная девица притащилась вновь. С тряпкой и карандашами.
– Котик – ласковый животик. Тебе нужно сделать прививку!
Бр-р-р! Мяу-у-у! Иначе и не скажешь! Попытался удрать – поймала за хвост. Закрутила в полотенце и стала колоть-колоть-колоть грифелем. Тут я разорался так, что утешать прибежали уже меня. А девочку увели на кухню – торт есть. Как по мне, лучше бы овсянкой накормили.
К тому моменту я догадался спрятаться куда-нибудь подальше. Где уж точно не достанут. Например, на шкаф. Скажете, я умный? И вовсе нет. Я – полный дурак! Мелкое исчадие ада заглянуло в комнату, подпрыгнуло пару раз, стараясь до меня дотянуться, вздохнуло. И ушло.
А вскоре до моего чуткого носа донёсся волшебный аромат колбасы. Я, как последний болван, на всех лапах понёсся на запах… и наткнулся на ласковую малышку, которая хлопала дверью холодильника.
Потом мы “играли” в дочки-матери. Я еле пережил её жаркие объятья. И теперь вот – новая забава. Решила натянуть на меня свою кофточку. На помощь! Умоляю!! Спасите!!!
…Сидел под диваном до самого вечера. Пыли наглотался – просто ух! Зато не нашли. Вылез только тогда, когда за соседкой закрылась дверь.
Ох, наконец-то можно расслабиться…
– Дорогой, – вдруг сказала Хозяйка Хозяину. – Дашина дочка такая милая. Может, и нам пора обзавестись малышом?
Нет! Только не это!
Сил хватило на сдавленное “мяв” (почти как “тяв”).
Я сел на пол. Жизнь пронеслась перед глазами.

Popularity: 1%

Выйшаў чарговы выпуск матэрыяла, разгледжанага ў судзе Жабінкаўскага раёна «Рэч без аховы — злодзею прынада». Чытайце артыкул у «СП» за 6.12.2017 г.

Popularity: 1%

У храме кніг душа адпачывае

Книг заветные страницы
Помогают людям жить:
И учиться, и работать,
И Отчизной дорожить.

Нядаўна сустрэла Ганну Пракопаўну Давыдоўскую – вопытнага і мудрага чалавека. На пытанне, ці памятае яна першую бібліятэку ў нашым горадзе, атрымала адказ: “Канечне, памятаю гэты маленькі домік на вуліцы Кірава і дзіўнага чалавека Пашу з адной рукой, якая цудоўна валодала бібліятэчным фондам і аператыўна магла дапамагчы абаненту”. Ганна Пракопаўна мае абанемент з пасляваеннага 1948 года і да гэтай пары лічыць, што бібліятэка – гэта храм, святое месца, і з павагай адносіцца да людзей, якія працуюць у ім. Само слова “бібліятэка” прыйшло да нас з Грэцыі і абазначае “збор кніг”, установу, якая выдае кнігі для чытання.
Ганна Пракопаўна прыгадала 50-я гады ХХ ст.: пасляваенная разруха адыходзіла, жыццё паляпшалася, інтарэсы і патрэбы людзей змяняліся, запыты чытачоў раслі.
У тым доміку № 50 на вуліцы Кірава, дзе месцілася бібліятэка, было цесна: адчыніў знадворныя дзверы – перад табою стол, і двум-тром наведвальнікам увайсці цяжка. Узніклі нязручнасці, бібліятэкары шукалі выйсце. Адбылося раздзяленне бібліятэкі на дзве: для дарослых і дзяцей. Для дзіцячай перавезлі домік з хутара, што ля вёскі Панцюхі. Гаспадаром гэтага дома быў багаты чалавек Уладзімір Васілюк. Яго раскулачылі і выслалі з сям’ёй у Сібір. У канцы 50-х гадоў ён вярнуўся, атрымаў жыллё ў вёсцы Пятровічы.
Бібліятэка для дарослых размясцілася ў будынку былога банка на вуліцы Піянерскай, дом 29. Была абсталявана маленькая чытальная зала, дазволены свабодны доступ для выбару кніг па тэме і жаданні, павялічыўся штат работнікаў.
Але жыццё не стаяла на месцы, прагрэс пераважаў над цяжкім мінулым, і зноў адбыліся змены. Новае месца “жыхарства” раённая і дзіцячая бібліятэкі знайшлі на вуліцы Савецкай. Цяпер прыходзяць чытачы ў гэтыя храмы і адчуваюць дух святла, чуласці, дабрыні, ведаў і розуму.
Колькі станоўчых эмоцый атрымалі сябры клуба “Суразмоўнік”, што працуе пры раённай бібліятэцы, за 50 гадоў! Кіраўніком клуба першапачаткова была Людміла Аляксандраўна Астроўская, потым – Алена Лявонцьеўна Бельская. Яны ўмела стваралі атмасферу цеплыні і ўтульнасці, арганізоўвалі сустрэчы з цікавымі людзьмі, наладжвалі паездкі па гістарычных мясцінах Жабінкаўшчыны і суседніх раёнаў: Пружанскага, Камянецкага і Кобрынскага. Разам мы вывучалі свой родны край, дзе нарадзіліся, выраслі, жылі і працавалі, а часам і не ведалі пра цікавыя мясціны і людзей, якімі славіцца наша зямля. Калі прысутнічалі на сустрэчах у раённай бібліятэцы, заўсёды бачылі згуртаванасць калектыву, жаданне дапамагчы адзін аднаму, натхненне і адказнасць у працэсе падрыхтоўкі мерапрыемстваў, выстаў, стэндаў і вітрын да юбілейных дат. Заўсёды ўсё падрыхтавана з густам і глыбокім зместам. Пасля такіх сустрэч у бібліятэцы не хочацца разыходзіцца. Такое адчуванне ў многіх, хто знаходзіцца ў зале. Вось яна, сіла духоўнага свету!
У раённай бібліятэцы чыста і ціха, толькі чутна шапаценне кніжных старонак і часопісаў. Такім багаццем трэба даражыць!
Раіса МАРГЕВІЧ.

Вул. Кірава, 50

Вул. Піянерская, 29

Вул. Савецкая, 10

Popularity: 1%

Новы год – без траўмаў і прыгод

З набліжэннем зімовых святаў павялічваецца попыт на піратэхніку. Каб яны не былі азмрочаны няшчаснымі выпадкамі, захоўвайце меры бяспекі: набывайце піратэхніку толькі ў спецыялізаваных магазінах; звяртайце ўвагу на наяўнасць інструкцыі на рускай мове, якая павінна быць размешчана на самім вырабе; выкарыстоўвайце іх толькі ўдалечыні ад людзей і лёгказагаральных прадметаў; ні ў якім разе нельга кідаць салюты і феерверкі, грукаць па іх іншымі прадметамі; не варта насіць іх у кішэнях і пад вопраткай, захоўваць без упакоўкі, разбіраць. За нелегальны гандаль піратэхнікай прадугледжаны штраф ад 10 да 50 базавых велічыняў, а ўвесь тавар і ўжо атрыманы даход падлягае канфіскацыі.
Нагадаем, што продаж петард і іншых “забаў” падлеткам да 15 гадоў строга забаронены. Ну, і калі вам захацелася “бабахнуць” петардай у грамадскім месцы, памятайце, што гэта ацэньваецца як дробнае хуліганства і караецца штрафам ад 2 да 30 базавых велічыняў або адміністрацыйным арыштам да 15 сутак.
Яўген САМУСКЕВІЧ, намеснік начальніка Жабінкаўскага РАУС.

Popularity: 1%

Жабінкаўшчына навуковая

Анатоль БЕНЗЯРУК.

Сёння раёнка завяршае публікацыю кароткіх біяграфій навукоўцаў, паяднаных лёсамі з жабінкаўскай зямлёй.

Заканчэнне.
Пачатак у №№ 73, 81, 89.

СНІТКО Галіна Мікалаеўна [нар. 1971,
в. Азяты], навуковы супра-цоўнік БрДУ імя А.С. Пушкіна, зараз начальнік вучэбнага аддзела Інстытута павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кіруючых работнікаў і спецыялістаў. Аўтар шматлікіх навуковых артыкулаў, падручнікаў і метадычак для школ.
ТРАФІМУК Андрэй Аляксеевіч [16.08.1911,
в. Федзькавічы, – 24.03.1999, г. Новасібірск, Расія], доктар геолага-мінералігічных навук, акадэмік, прафесар, Герой Сацыялістычнай Працы (1944), кавалер шасці ордэнаў Леніна (1944, 1948, 1967, 1975, 1981, 1986), ордэна Кастрычніцкай Рэвалюцыі, двух ордэнаў Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэна “За заслугі перад Айчынай” ІV ступені, узнагароджаны васьмю медалямі.
Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР, заслужаны дзеяч навукі Якуцкай АССР, Башкірскай АССР, Бурацкай АССР. Ганаровы нафтавік Міннафтапрама СССР, ганаровы разведчык недраў, ганаровы работнік газавай прамысловасці СССР, ганаровы акадэмік Расійскай акадэміі прыродазнаўчых навук, ганаровы член Расійскай экалагічнай акадэміі.
У 1946 і 1950 гадах станавіўся лаўрэатам Сталінскіх прэмій СССР І катэгорыі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі, прэміі імя
А.П. Карпінскага. Аўтар звыш 500 навуковых прац.
Ганаровы грамадзянін горада Новасібірска (1983). У 2000 годзе Андрэю Трафімуку пасмяротна прысвоена званне “Грамадзянін ХХ стагоддзя Новасібірскай вобласці”. У яго гонар на будынку Аб’яднанага інстытута нафтагазавай геалогіі і геафізікі ўсталявана мемарыяльная дошка. Імя Андрэя Трафімука носіць інстытут геалогіі, геафізікі і мінералогіі Сібірскага аддзялення Расійскай акадэміі навук.
ТРЭМБІЦКІ Антоній Вікенцій [1764, маёнтак Плошча, што некалі месціўся паміж Жабінкай і Маціевічамі, – 1842, маёнтак Ломна пад Варшавай], грамадскі і палітычны дзеяч Рэчы Паспалітай, дэпутат Вялікага Сойма (1790), мемуарыст. Першы па часе нараджэнец Жабінкаўшчыны, які займаўся навуковай дзейнасцю, распрацаваў новыя тэхналогіі развіцця сельскай гаспадаркі, вучоны-аграрый.
ЦЫБУЛЯ Канстанцін Рыгоравіч [нар. 12.06.1970,
в. Малыя Сяхновічы], кандыдат фізіка-матэматычных навук, дацэнт Інстытута прыкладной геафізікі Росгідрамета ў Маскве. Паводле рашэння Савета РАН па космасе ад 3 ліпеня 2014 г., Канстанцін Цыбуля ўведзены ў склад секцыі “Сонечна-Зямныя сувязі”, якая дзейнічае пад кіраўніцтвам члена-карэспандэнта РАН Анатоля Петруковіча.
ЦЫБУЛЯ Леў Арцем’евіч [нар. 26.11.1934, хут. Антанін каля в. Арэпічы], кандыдат геолага-мінералагічных навук (1970), навуковы супрацоўнік Інстытута геахіміі і геафізікі Нацыянальнай акадэміі Беларусі, затым старшы навукоўны супрацоўнік, загадчык лабараторыі геалогіі і карысных выкапняў Геалагічнага інстытута Кольскага навуковага цэнтра РАН. Удзельнічаў у экспедыцыях Мурманскага марскога біялагічнага інстытута і тэрытарыяльнага ўпраўлення па гідраметэаралогіі і кантролі асяродку ў морах Паўночна-Ледавітага акіяна. Аўтар звыш 80 навуковых прац, у тым ліку: “Новае ў вывучэнні мінеральна-сыравінных рэсурсаў Мурманскай вобласці (нафтагазаноснасць Баранцавамарскога шэльфа)” (1989) і “Цеплавое поле Баранцавамарскога рэгіёна” (1992).
ЦЫБУЛЯ Мікалай Арцем’евіч [19.02.1928, хут. Антанін каля в. Арэпічы – 25.06.2013, в. Арэпічы], кандыдат тэхнічных навук, дацэнт кафедры аўтамеханікі і тэлемеханікі на чыгуначным транспарце Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта шляхоў зносін. Меў 19 патэнтаў на рацыяналізатарскія вынаходніцтвы, аўтар метадычкі “Уладкаванне чыгуначнай аўтаматыкі і тэлемеханікі” (2003).
ШОРАХ Рыгор Паўлавіч [3.03.1930, в. Налезнікі – 26.04.2013, г. Мінск], прафесар (1980), доктар медыцынскіх навук (1975), загадчык кафедры неадкладнай хірургіі Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў. Узнагароджаны знакам “Выдатнік аховы здароўя СССР” (1988), меў званне “Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь” (1998), абраны дзейсным акадэмікам Беларускай акадэміі медыцынскіх навук (1999). Узначальваў праўленне таварыства хірургаў Мінска, загадваў кафедрай прыкладной хірургіі Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў. 23 сакавіка 1993 года стаў першым айчынным хірургам, што выканаў лапараскапічную халецыстытэктамію пры вострым халецыстыце. Аўтар больш за 450 навуковых прац, у тым ліку чатырох манаграфій, васьмі вынаходніцтваў.

 

 

Popularity: 1%