Сегодня многие взрослые рассуждают так: «Вот сидит подросток дома, пусть и за компьютером, но он в безопасности. Все лучше, чем по подворотням в темноте». Однако интернет – не такая уж и безопасная игровая площадка. И с каждым годом это становится все очевиднее…
К сожалению, каждый родитель встречается с массой трудностей в воспитании нового поколения. Переживая кризис подросткового возраста, для успешного становления личности ребенку нужно пройти ряд жизненных задач: внутреннее отделение от родителей и самоутверждение в социальной группе. Если ребенку не удается пройти самоутверждение с помощью успехов в школе, спортивной секции, музыкальной школе или в других кружках, то он чувствует себя ни на что не способным, и кризис усугубляется.
Это приводит подростка к поиску своего места в жизни в компьютерных играх или в социальных интернет-сетях. Заметьте, что в компьютерных играх ты всегда успешен. Проходя ряд испытаний, ты – герой! Не то что в настоящей жизни. Стать героем в компьютерной игре гораздо легче, чем на тренировках в баскетбол или в обучении на музыкальном инструменте. Вот откуда формируется компьютерная зависимость. Это легкий успех! Нередко именно родители закрепляют эту зависимость у детей, давая с малолетства планшет в руки и хваля их при других взрослых: «О-о, а мой ребенок разбирается в компьютере лучше, чем я».
Еще большую опасность, чем компьютерные игры, таят в себе социальные сети: «ВКонтакте», «Фейсбук» и т. д. Конечно, там есть просто безобидное общение, где подростки находят понимающих сверстников и дружат с ними. Но распространяются сообщества, которые привлекают детей вступить в их группу сначала для общения, затем предлагают поиграть в игры типа «Беги или умри», «Синий кит», «Исчезни за 24 часа», «Разбуди меня в 4.20», приводящих к самоубийству. Такого рода развлечения распространяются как вирус.
«Больные на голову» люди играют судьбами детей, аргументируя тем, что убирают мусор в обществе: «Все равно из этого подростка не получилось бы хорошего человека». Увы, попадают в эти ловушки дети не только из неблагополучных семей, где ребенку не хватает внимания. Это дети, которые не могут самоутвердиться в разных сферах жизни, то есть чувствовать себя успешными.
Как узнать, что ребенок попал в ловушку групп самоубийц?
1. Обратите внимание, нет ли царапин на руках у вашего ребенка? Обычно первое задание – это вырезать на себе лезвием изображение китов, сфотографировать и выложить в группу. В других группах это могут быть цифры или что-нибудь другое.
2. Если ваш ребенок начал вставать среди ночи и что-то отправлять в телефоне – это также серьезный звонок. Расшатать психику легче, если не давать ребенку спать, поэтому задания кураторы выдают в ночное время.
3. Обращайте внимание, не изменилось ли резко поведение вашего ребенка, не стал ли он более пассивным, одиноким, замкнутым или напуганным за вашу жизнь? Если ребенок отказывается продолжать играть в эту социгру, то кураторы запугивают детей, говоря, что жизнью поплатятся их родители.
4. Если ребенок произносит фразы: «Я никому не нужен. Я ни на что не способен. Вы меня не любите», реагируйте на них. Именно в этом их убеждают сообщества суицидников. Окажите подростку поддержку: «Ты нужен маме и папе».
Естественно, что школьники жаждут новых ярких впечатлений. Для получения адреналина они бросаются под машину, следуя правилам игры «Беги или умри». Объясняйте детям, что адреналин быстро и безопасно можно получить в спорте. Не обязательно подвергать себя опасности, следуя указанием какого-то чужого неадекватного человека в «социальной паутине». Проведите с детьми ассоциацию, что есть люди-убийцы, похожие на пауков, которые ловят себе жертв в ловушку. «Ты не станешь крутым, следуя указанием чужака, – говорите ребенку. – Ты будешь пойманной мухой в ловушке».
В подростковом возрасте ребенок еще глубоко не осознает, что такое смерть. В то же время идет сепарирование от родителей, и они теряют свой авторитетный статус в глазах ребенка. А пример для подражания им нужен, и если таковым станет виртуальный друг с подобными «играми», то быть беде.
Самое главное, что могут сделать родители – не терять дружеского контакта с детьми и отвлекать их от компьютерных игр всеми возможными способами. Не запрещать – это может озлобить подростка, а именно отвлекать, заинтересовывая чем-нибудь другим.
Как предотвратить участие ребенка в опасных играх?
1. Интересуйтесь жизнью ребенка! Создавайте доверительные отношения, чтобы в случае трудностей у него всегда была возможность рассказать родителям о своих переживаниях. Не только о переживаниях, но и о своих мыслях, волнующих и радующих ситуациях.
2. Заполняйте свободное время ребенка кружками и секциями или другими увлечениями. Необходимо, чтобы у ребенка в любом возрасте была радость, хобби, а не только обязанности. Хвалите его по заслугам. Говорите ему: «Я так рада, что у меня есть сын, который мне помогает. Ты такой заботливый, справедливый и т.д.»
3. Выясните, какие сайты ребенок посещает, чем он живет, с кем дружит. Нужно разговаривать с ним об опасности, о последствиях различных компьютерных игр, о необходимости относиться с уважением к себе и к своей жизни. Начиная разговор об опасных играх, диалог следует построить не в форме нотаций и предупреждений. Нужно рассказать ребенку о ваших переживаниях относительно его здоровья. Ему можно сказать: «Мне важно, чтобы с тобой все было хорошо», «Я хочу тебя предостеречь от опасности, давай поговорим…». В начале разговора можно поинтересоваться, слышал ли ребенок об этих играх что-то, спросить, что он думает об этих играх, как он считает, чем эти игры могут закончиться и т. д. То есть надо вести диалог, а не монолог с нравоучениями: в противном случае ребенок закроется и не будет слушать родителя.
Если диалог с ребенком не получается, то родителям следует обратиться в специальные службы психологической помощи.
Инна МАРТЫНЮК, психолог.

Popularity: 1%

Цікава і незвычайна пачаліся для мяне вясновыя канікулы. 25 сакавіка разам з блізкімі і сябрамі пабываў у сталічным аквапарку “Лебядзіны”. Сертыфікат на дзесяць наведванняў яго атрымаў ад імя міністра адукацыі Беларусі Ігара Васільевіча Карпенкі. Транспарт для падарожжа ў Мінск нашай групе быў выдзелены аддзелам адукацыі, спорту і турызму райвыканкама.
У сталіцы нас сустрэў намеснік дырэктара Рэспубліканскага цэнтра фізічнага выхавання і спорту навучэнцаў і студэнтаў Міхаіл Юр’евіч Філіповіч, які суправаджаў групу на працягу ўсяго дня. Курыравала паездку, сачыла за тым, каб усё адбылося своечасова, была пастаянна на сувязі з маёй матуляй Вольгай Генадзьеўнай начальнік упраўлення сацыяльнай, выхаваўчай і ідэалагічнай работы Міністэрства адукацыі Беларусі Марыя Аляксандраўна Саротнік.
Спачатку мы накіраваліся ў Рэспубліканскі цэнтр інавацыйнай і тэхнічнай твор-часці, дзе наведалі Інфармацыйны цэнтр па атамнай энергіі. У ім убачылі фільм “Гарызонты атама”, пад час якога кожнаму можна было праверыць атрыманыя там веды з дапамогай інтэрактыўнай навукова-пазнаваўчай пра-грамы. Патрапілі мы і на заняткі аб’яднання па інтарэсах “Робататэхніка”, якое дзейнічае на базе цэнтра. Там змаглі ўбачыць, як самі дзеці ствараюць робатаў, як імі можна кіраваць. Такая магчымасць была дадзена і нам. На памяць аб наведванні цэнтра нашай групе былі ўручаны сувеніры.
На гэтым экскурсіі не скончыліся. Мы перамясціліся ў Рэспубліканскі цэнтр экалогіі і краязнаўства, дзе пазнаёміліся з выставай “Падарожжа ў экасвет” і работамі, створанымі школьнікамі з прыродных матэрыялаў.
Нарэшце, апынуліся ў аквапарку. Ля яго ўваходу міні-інтэрв’ю правяла са мною карэспандэнт “Настаўніцкай газеты” Святлана Леанідаўна Нікіфарава. У “Лебядзіным” нас чакалі незабыўныя гадзіны. Уразіла плошча аквапарка, дзе можна лёгка згубіцца – настолькі вялікая. Здзівіла тэхнічная аснашчанасць: шмат інфармацыйных манітораў, якія дапамагаюць зарыентавацца тым, хто тут упершыню, прыгожая падсветка басейнаў, для малых ёсць магчымасць плаваць і адразу глядзець мультфільмы на вялікім экране і іншае. Горкі рознай вышыні, некаторыя з пяці- або сяміпавярховы дом, шмат джакузі, а ў басейнах – масажныя струмені і вадаспады, імітацыя марскіх хваляў.
Незабыўныя ўражанні пакінула наведванне грота з маланкавымі спецэфектамі. Заходзіш – і чуеш раскаты грому, і здаецца, што вось-вось пачнецца дождж. Здзівіў водны бар. Заказаць сок або кактэйль можна прама ў басейне, не выходзячы з яго. Наталі смагу – і плыві далей.
На тэрыторыі аквапарка ёсць SPA-цэнтр, дзе можна наведаць саўну, пабываць у кедравай бочцы, зрабіць масаж і пілінг рыбкамі. Клапоцяцца тут і пра бяспеку наведвальнікаў, якія пад пільнай увагай шматлікага персаналу. Для зручнасці – ліфты, камфортна і ў раздзявальнях, кабінкі ў якіх зачыняюцца і адчыняюцца з дапамогай ручнога гадзінніка. Ён выступае і ў ролі накапляльніка цэн за паслугі, за якія вы разлічваецеся, калі пакідаеце аквапарк.
Чатыры гадзіны ў “Лебядзіным” пакінулі мора пазітыўных уражанняў і эмоцый. Наша сям’я шчыра ўдзячна ўсім, хто меў дачыненне да гэтай паездкі – па-сапраўднаму казачнай і незабыўнай. Асаблівая энергетыка ад яе яшчэ доўга будзе жыць у нашых сэрцах і ўспамінах.
Данік ДАНІЛЮК, вучань 4 “Б” класа СШ № 1 г. Жабінка.
Фота Алены БАБРОВАЙ.

Popularity: 1%

Анатоль РОСТАЎ.
Фота аўтара.
Гэты радок з верша Івана Сяргеевіча Арабейкі даў назову вечарыне, праведзенай у раённай бібліятэцы да 75-годдзя паэта. Сабралася нямала аматараў Арабейкавай паэзіі. Тут былі нядаўні выкладчык Брэсцкага дзяржуніверсітэта Уладзімір Барысюк, пісьменнікі Ярына Дашына і Расціслаў Бензярук, сябар маленства Аляксей Дошчык, члены клуба “Суразмоўнік” і вучні-старшакласнікі з першай гарадской… Вядучыя Валянціна Славуціч і Юлія Андрасюк падрабязна расказалі пра жыццёвы і творчы шлях лірыка з Хмелева.
Многія гаварылі пра тое, што паэт Іван Арабейка ў вершах звонка, іскрыста, чула і з замілаваннем выказаў свае запаветныя пачуцці і думкі, ухваліў красу роднай непаўторнай самабытнай зямлі, раскрыў сапраўдную існасць душы палешука.
Уладзімір Барысюк прыгадаў, як, будучы яшчэ студэнтам, набыў Арабейкаў зборнік “Асенні ранак”, а ў хуткім часе прачытаў вельмі сур’ёзную рэцэнзію свайго выкладчыка Уладзіміра Андрэевіча Калесніка: “Кніга сталая па думцы і майстэрству. Яна вытрымлівае самы строгі крытычны падыход… Арабейка не паўтарыў нікога са сваіх папярэднікаў”. Прафесар не перабольшваў гэтак жа, як пасля першай кніжкі назваў трыццацігадовага зменнага майстра Брэсцкага завода газавай апаратуры “сталым, адмысловым майстрам слова і арыгінальным мастаком, які валодае творчым мысленнем”. Калеснікаву характарыстыку цалкам пацвердзіў наступны зборнік “Сказаць хачу”.
Аляксей Дошчык успамінаў, як разам ганялі ў мяч, прыдумвалі іншыя дзіцячыя гульні, таму, на яго думку, памяць вяртае паэта ў дзяцінства, каб там знайсці вытокі маральна-этычных ідэалаў. Расказаў Аляксей Раманавіч таксама, як значна пазней, калі ён працаваў ужо старшынёй калгаса “Усход”, у гаспадарцы рупіліся, каб на месцы спаленай вёскі паўстаў мемарыяльны комплекс “Драмлёва”. Пра вогненную гэтую трагедыю Іван Арабейка напісаў свой знакаміты верш.
Пастаянныя сябры клуба “Суразмоўнік” Раіса Маргевіч і Вера Вайцюк гаварылі, як многа даюць ім такія сустрэчы з паэтамі. Раіса Міхайлаўна прачытала на памяць Арабейкаў верш “Жабінка”.
Надзеямі на лепшы заўтрашні дзень жыве душа паэта. Ён змалку пачуў і ўвабраў у сябе, як запавет, на ўсё жыццё: “Не напускай у хату холаду!” Аўтар гаворыць тут не столькі пра хату, жыллё, а перш за ўсё пра ўзаемаадносіны між людзьмі.
Сам жа Іван Сяргеевіч не страціў цеплыні і дабрыні ў сэрцы, якія ахвотна аддае чытачам. Паэт Арабейка жыве сярод сваіх людзей. Ён – носьбіт думак землякоў. Заадно шчыра дзякуе тым, хто дапамог яму прытуліцца да спеўнага слова Купалы і Коласа.
Юбіляру ўручылі кветкі і падарунак. Амаль кожны выступоўца заканчваў пажаданнем паэту здароўя, а сабе – сустрэцца з Іванам Сяргеевічам праз пяць гадоў у раённай бібліятэцы, дзе ўмеюць так гасцінна сустракаць чытачоў.

Popularity: 1%

Набліжаецца дата, якую жабінкаўцам неабходна адзначыць прыгожа, запамінальна, разнастайна, – 200-годдзе роднага горада. Пацікавілася на вуліцах райцэнтра, што жыхары Жабінкі хацелі б, каб ажыццявілася да гэтага юбілею, што жадалі б убачыць ці пачуць у рамках святкавання.
Алена Скрыпка:
– Уношу сваю прапанову: да 200-ых угодкаў Жабінкі стварыць у гарадскім парку алею, прысвечаную нашым знакамітым землякам, якія праслаўлялі Жабінкаўшчыну. Напрыклад, закласці зоркі з імёнамі Андрэя Трафімука, Юльяна Крачкоўскага, Фёдара Валасюка, Мікалая Ясінскага, Рыгора Шораха, Маркіяна Германовіча і іншых.
Ларыса Мацвяюк:
– Хочацца, каб больш хуткімі тэмпамі ішло будаўніцтва царквы ў Жабінцы – яе адкрыццё было б найлепшым падарункам гораду. Да такой шаноўнай даты таксама хацелася б, каб прывялі ў парадак увесь горад і ў першую чаргу з’езды з тратуараў. Як веласіпедыст са стажам, я вельмі незадаволена тым, што даводзіцца ўвесь час спешвацца ў тых месцах, дзе тратуар перарываецца. А калі гэтага не рабіць, то веласіпед неабходна будзе ўвесь час рамантаваць.
Таісія Баранчук:
– Пад час святкавання юбілею Жабінкі хочацца нечага новага, такога, чаго ў нас у праграме свята яшчэ не было. Напрыклад, цудоўна было б па гарадскім возеры пакатацца на катамаранах. І абавязкова трэба арганізаваць выставу-продаж сувеніраў, вырабленых маладымі інвалідамі аддзялення дзённага знаходжання для іх нашага тэрытарыяльнага цэнтра: яны ствараюць цудоўныя рэчы.
Алена Саковіч:
– Нядрэнна было б, каб больш было мерапрыемстваў для дзяцей. На Дзень горада апошнім часам прывозяць атракцыёны і батуты, але хочацца большай разнастайнасці дзіцячых забаў. Дый пра кафэ для дзетак марыць кожная мама. Няхай бы адчынілі яго да 200-ых угодкаў райцэнтра! А яшчэ нам вельмі падабаецца салют, чакаем яго таксама.
Марыя Смірнова:
– Жабінка не Масква, не Піцер і не Мінск, зразумела, што маштаб святкаванняў будзе адпаведным, Рыгора Лепса, напрыклад, не запросіш. На свяце абавязкова павінен быць салют, гэта адназначна! Ён у сто разоў лепей, чым лазернае шоу. Неабходна арганізаваць гульнёвую пляцоўку для дзяцей: і ім, і бацькам на радасць. А ўвогуле Жабінцы патрэбен новы дзіцячы яслі-сад! Дачку даводзіцца вазіць у садзік у Якаўчыцы, таму што ў гарадскіх няма месцаў.
Ірына Жукоўская з сынам Багданам:
– Здорава было б, каб да Дня нараджэння горада прыехаў лялечны тэатр, каб адчынілі дзіцячую кавярню. З таго, што ўжо было, падабаюцца выставы-продажы работ рамеснікаў, алея здароўя, выступленні нашых артыстаў. На такі значны юбілей можна запрасіць і якую-небудзь вядомую зорку эстрады.
Апытвала і фатаграфавала Наталля АЛЯКСЕЙЧЫК.
Іншыя прапановы чакаем на адрас selsk_prav@tut.by.

Popularity: 1%

Святлана БЯЛЯК.
Фота аўтара.

З 1 па 8 красавіка ў нашай краіне праходзіла добраахвотная рэспубліканская акцыя “Тыдзень лесу – 2017”. Варта адзначыць, што гэтая акцыя адбываецца ў 11-ы раз і з кожным годам яна набірае ўсё большую колькасць удзельнікаў. Напрыклад, летась выказалі жаданне пасадзіць дрэўцы ажно 81 тысяча добраахвотнікаў.
Цяпер стаяла задача высадзіць дзясяткі тысяч саджанцаў сасны, елкі, дуба, клёна, бярозы, каб аднавіць нашы лясы. Акцэнт быў зроблены на ўчастках, што пацярпелі ад разбуральнага леташняга ўрагану.
У Жабінкаўскім раёне старт акцыі далі сябры грамадскага аб’яднання “БРСМ”, якія садзілі маленькія дрэўцы ля станцыі абезжалезвання.
У суботу ініцыятыву маладых падхапілі прадстаўнікі ўлады. Працоўны дэсант у складзе старшыняў сельсаветаў на чале са старшынёй Жабінкаўскага раённага Савета дэпутатаў Анатолем Шалтанюком і начальнікамі некаторых арганізацый раёна “высадзіўся” ля ўрочышча “Мыто”. На плошчы 0,5 га тут летась прайшоўся ўраган. Зразумела, дагэтуль тут усё акуратна прыбрана і аб бураломе нагадваюць толькі пні спілаваных дрэў і гара галін на збочыне.
Гэты ўчастак лесу дзякуючы дружным намаганням добраахвотнікаў цяпер выглядае не так сіратліва. У разорах пасаджаны бярозкі і сосны, якія, хочацца верыць, прымуцца.
– Асабіста я з задавальненнем прыняў удзел у сёлетняй акцыі, – кажа Дзяніс Шышчыц, начальнік Жабінкаўскага раёна электрасетак. – Бярозак сёння пасадзіў мо з сотню. Калі сыны крыху падрастуць, абавязкова прывязу іх сюды, пакажу татаў бярозавы гай. Дарэчы, як у той прымаўцы, дом я пабудаваў, двух дзетак маю, дрэва пасадзіў… Увогуле, вельмі здорава адчуваць, што сам у нейкай ступені можаш унесці свой уклад у захаванне і памнажэнне прыродных багаццяў роднай краіны.
Пад час акцыі былі пасаджаны лясы не толькі ў “Мыто”, але і за вёскай Баранцы, аграгарадком Хмелева. У цэлым, па краіне было адноўлена каля 8 тысяч гектараў лесу. На дапамогу леснікам прыйшлі школьнікі, студэнты, прадстаўнікі розных арганізацый і прадпрыемстваў. Усяго запісалася звыш 100 тысяч жадаючых, на гэтыя работы для іх было падрыхтавана звыш 900 участкаў, па-шкоджаных стыхіяй.

На здымках: Дзяніс ШЫШЧЫЦ; Анатоль КАЛЫБСКІ; працоўны дэсант у складзе старшыняў сельсаветаў на чале са старшынёй Жабінкаўскага раённага Савета дэпутатаў Анатолем Шалтанюком і начальнікамі некаторых арганізацый раёна “высадзіўся” ля ўрочышча “Мыто”.

Popularity: 1%

С наступлением теплой погоды учащаются случаи совершения краж велосипедов. Так, в Жабинковском районе только в минувшем году произошло 14 преступлений, в которых объектом преступных действий выступил велосипед. Основная причина совершения данного вида краж – это беспечность самих владельцев, когда велосипед оказывается более востребованным посторонним, чем самому хозяину. Большинство данных преступлений происходят из подъездов либо велосипеды угоняют прямо на улице, когда они остаются без присмотра.

Соблюдение указанных мер предосторожности поможет Вам обеспечить сохранность своих велосипедов и другого имущества:

• не оставляйте свои велосипеды в местах общего пользования без присмотра;
• оборудуйте свой велосипед устройством блокировки колес;
• крепите свой велосипед к стационарным предметам при помощи специального пристегивающегося замка;
• ни под каким предлогом не давайте незнакомым людям пользоваться вашим велосипедом;
• не оставляйте даже на пристегнутом велосипеде аксессуары: насос, сумку на раме, бутылку с водой – это может привлечь воров;
• при отсутствии паспорта на велосипед, перепишите его точное название, модель и номер рамы, для обеспечения его розыска и идентификации в случае совершения хищения.

Что делать, если Ваш велосипед угнали?

Необходимо немедленно сообщить в милицию о произошедшем, при этом дать полное описание велосипеда, его характеристики, отличительные особенности и объяснить, где и при каких обстоятельствах произошла кража.

Помните: соблюдение указанных мер предосторожности поможет Вам сохранить своё имущество! Если же Вы стали свидетелем кражи или сами пострадали от действий злоумышленников, немедленно сообщите об этом в милицию (102).

За мелкое хищение имущества законодательством предусмотрена ответственность в виде наложения штрафа в размере от 10 до 30 базовых величин или административный арест.

Кража наказывается общественными работами, или штрафом, или исправительными работами на срок до двух лет, или арестом на срок до 6 месяцев, или ограничением свободы на срок до трех лет, или лишением свободы на тот же срок.

Если Вам что-либо известно о том, где хранится похищенный велосипед, а также о лицах, совершивших кражи – Вы можете анонимно сообщить об этом (телефон доверия УВД Брестского облисполкома 8-0162-20-08-16; 102), ведь за информацию, по которой будет раскрыто преступление, гарантируется вознаграждение!

Заместитель начальника Жабинковского РОВД по ИРиКО Евгений Самускевич.

Popularity: 1%

Кражам из автомобилей в последнее время подвержены все без исключения регионы республики. В текущем году зарегистрирована одна кража из автомобиля в г. Жабинка.

Уважаемые граждане, Жабинковский РОВД ответит на вопрос, как избежать кражи из автомобилей:

• установите на своем автомобиле охранную сигнализацию, иные противоугонные устройства, исключающие возможность эксплуатации автомобиля без Вашего участия;
• убирайте из салона машины все предметы, которые могут привлечь внимание вора (автомагнитолу, сумки, фотоаппарат и т.д.) и послужить причиной взлома;
• не оставляйте в автомашине документы и ценные бумаги;
• не прячьте ценные вещи в багажник на виду у посторонних граждан;
• не теряйте бдительность при вынужденной остановке, во время мелкого ремонта, замены проколотого колеса. В такой момент также велика вероятность хищения ценных предметов из салона автомобиля;
• не оставляйте на ночь автомобиль в неосвещенном месте, лучше поставить его на охраняемую стоянку;
• покидая автомобиль, проверьте, хорошо ли закрыты двери и окна автомобиля.

Помните: соблюдение указанных мер предосторожности поможет Вам сохранить своё имущество! Если же Вы стали свидетелем кражи или сами пострадали от действий злоумышленников, немедленно сообщите об этом в милицию (102).

За мелкое хищение имущества законодательством предусмотрена ответственность в виде наложения штрафа в размере от 10 до 30 базовых величин или административный арест.

Кража наказывается общественными работами, или штрафом, или исправительными работами на срок до двух лет, или арестом на срок до 6 месяцев, или ограничением свободы на срок до трех лет, или лишением свободы на тот же срок.

Если Вам что-либо известно о том, где хранится похищенный автотранспорт, запасные части или кто сбывает их, а также о лицах, совершивших кражи – Вы можете анонимно сообщить об этом (телефон доверия УВД Брестского облисполкома 8-0162-20-08-16; 102), ведь за информацию, по которой будет раскрыто преступление, гарантируется вознаграждение!

 Начальник Жабинковского РОВД  Андрей Лагота

Popularity: 1%

Бяспека пажылых людзей – адна з галоўных задач, што стаяць перад дзяржаўнымі органамі. Людзі старэйшага пакалення праз свой узрост і стан здароўя становяцца найбольш даступнымі для здзяйснення ў адносінах да іх злачынстваў. Сёлета за тры месяцы на тэрыторыі раёна зарэгістраваны чатыры крымінальна-караемыя злачынствы ў адносінах да пажылых людзей. Гэта крадзяжы, якія падпадаюць пад артыкул 205 Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь. Два з іх адбыліся на тэрыторыі Крыўлянскага сельсавета.
Пажылыя людзі павінны выконваць меры асцярожнасці: не хаваць дома вялікія сумы грошай, па магчымасці карыстацца паслугамі банкаў, а таксама не хаваць грошы і каштоўныя рэчы на бачных месцах, а запасныя ключы ад дома – у лёгкадаступных месцах (пад дыванком ля дзвярэй, у паштовай скрынцы і г. д.); заўсёды правяраць, ці ўсе вокны дома альбо кватэры зачыненыя, нават калі выходзіце на кароткі час; не адчыняць дзверы незнаёмым і малазнаёмым людзям; пры сустрэчы з прадстаўнікамі розных сацыяльных службаў трэба патрабаваць пасведчанне; не купляць у незнаёмых з рук электрабытавыя ці іншыя тавары; не даваць буйныя сумы ў доўг без юрыдычнага афармлення; не ўступаць у размову з асобамі, якія прапануюць зняць чары.
Нагадваю, што за дробны крадзеж маёмасці паводле заканадаўства прадугледжваецца адказнасць – штраф ад 10 да 30 базавых велічынь ці адміністрацыйны арышт.
Крадзеж караецца грамадскімі работамі, ці штрафам, ці выпраўленчымі работамі на тэрмін да двух гадоў, альбо арыштам на 6 месяцаў, ці абмежаваннем волі да трох гадоў, ці пазбаўленнем свабоды на той жа тэрмін.
Андрэй ЛАГОТА, начальнік Жабінкаўскага РАУС.

Popularity: 1%

ЗГАДВАЕМ  ДРАМЛЁВА

Мы згарэлі жывымі ў агні… Наша просьба да ўсіх:
няхай смутак і жалоба ператворацца ў мужнасць Вашу
і сілу, каб… з гэтага часу нідзе і ніколі ў віхуры
пажараў жыццё не памірала!

Хатынь. Вянец Памяці.

Калі чытаем у Евангеллі, як у дзень нараджэння Ірада загінуў Хрысціцель, згадваем Драмлёва…
Калі гаворым пра звярынае аблічча і сутнасць фашызму, згадваем Драмлёва…
Калі думаем пра непамерную цану, заплачаную за Перамогу, згадваем Драмлёва…
НАЗВА. Вёска Драмлёва (у польскіх і расійскіх пісьмовых крыніцах, на даваенных картах – Dremliowo, Дремлева, Дремлиово, Дримліово, Дрымлево, Дрымли).
КААРДЫНАТЫ. 52°16′12″ пн. ш. 23°59′40″ усх. д.
УЗНІКНЕННЕ. Першая пісьмовая згадка ў дакументах Вялікага Княства Літоўскага пра Драмлёва адносіцца да 27 мая 1529 года. Імёны першых драмлёўцаў, названых у 1589 годзе, – Зянон Федаровіч і Грыц Мікуліч.
ЖЫХАРЫ. У 1811 годзе ў вёсцы жыло 76 чалавек, у 1877-ым – 168, у 1935-ым – 152. На час знішчэння ў Драмлёве мелася каля дзвюх соцень жыхароў.
ГІБЕЛЬ. Трагедыя адбылася ў пятніцу 11 верасня 1942 года, на царкоўнае свята Усячэння галавы Іаана Хрысціцеля, якое ў народзе завуць Галавасекам, Калінавікам, Крываўнікам, Галаварэзам, Сцянцелем.
АХВЯРЫ. Загінулі 184 чалавекі. Сярод ахвяраў – 104 ва ўзросце ад 0 да 30 гадоў.
1942-ы – год нараджэння і смерці Надзейкі Алізарка і Людачкі Антанюк, самых маленькіх жыхароў “вогненнай вёскі”. Не справілі свой першы год жыцця таксама Жэнечка Ляўчук, На-дзейка і Аня Юрасікі.
У тым агні і дыме захлынуліся і найстарэйшыя вяскоўцы – 88-гадовая Марыя Данілюк і 82-гадовыя Фёдар Ярмашук ды Макрана Данілюк.
СВЕДКІ. У час жорсткай расправы выжылі ўсяго чацвёра раненых падлеткаў: Коля Ярмашук, Міша Данілюк, Міця Юрасік і Віталь Чахлоў. Сярод дарослых драмлёўцаў, што цудам уратаваліся, бо адсутнічалі пад час кары ў вёсцы, пра зладзейства сведчыў перад раённай камісіяй, якая займалася выяўленнем ў 1944-1945 гадах шкоды, нанесенай нашай зямлі гітлераўцамі і іх памагатымі, Павел Варфаламеевіч Ляўчук.
Акрамя яго, жывымі засталіся драмлёўцы, якія ў трагічны дзень апынуліся ў іншых месцах: Валянціна Агараднічук (у замужжы Ялангава), Іосіф Агараднічук, Іван (Хуан) Агараднічук, Ефрасіння Агараднічук (Гаўрысюк), Антаніна Гудка, Матрона Данілюк (Алізарук), Ніна Алясюк (Канючка), Аксіння Дзенісюк (Мацкевіч), Вера Кіслая, Вера Юрасік (Кулінчык), Вера Юрасік (Купіч), Еўдакія Разумнік (Кобец), Любоў Алізарка (Іванюковіч), Таццяна Тайка, Вольга Юрасік (Новік), Ефрасіння Юрасік, Вера Данілюк (Крывец), Домна Шаўчук, Марыя Ганчук, Пелагея Ярмашук (Магер).
КАТЫ. У знішчэнні Драмлёва “пашчыравалі” байцы 10-ай роты ІІІ батальёна 15-га нямецкага паліцэйскага ахоўнага палка пад кіраўніцтвам капітана Заўра і обер-лейтэнанта Мюлера. Прыкладная колькасць удзельнікаў “акцыі” – да сотні чалавек.
УШАНАВАННЕ. Драмлёва ўвекавечана ў мемарыяльным комплексе “Хатынь”. 30 чэрвеня 1969 года туды прыбылі дэлегацыі з раёнаў. Яны прывезлі зямлю са 185 вёсак, што пасля вызвалення не вярнуліся да жыцця. На хатынскіх “Могілках вёсак” ушанавана і Драмлёва (памятны знак па ёй месціцца з правага боку: гэта – трэцяя вёска ў дзявятым радзе).
На тым месцы, дзе да верасня 1942-га жыло Драмлёва, роўна праз сорак год узведзены мемарыяльны комплекс. У цэнтры яго – курган (насыпаны ў 1967-ым) і фігуры трох самотных жанчын (аўтар праекта – выкладчык кафедры архітэктуры будаўнічага факультэта Мінскага політэхнічнага інстытута Юрый Казакоў, скульптар – Уладзімір Вараб’ёў, на той час аспірант акадэмічнай майстэрні народнага мастака БССР, правадзейнага члена Акадэміі мастацтваў СССР Заіра Азгура). Ініцыятарам увекавечання пакутнікаў Драмлёва стала праўленне калгаса “Усход” (старшыня гаспадаркі Аляксей Дошчык).
Урачыстае адкрыццё мемарыяльнага комплексу “Драмлёва” адбылося 12 верасня 1982 года.
Увесну 2009-га абноўлена пахаванне драмлёўцаў на Сцяпанкаўскіх вясковых могілках. Ужо паўстагоддзя ў трагічную дату на месцы “вогненнай вёскі” ладзіцца жалобны мітынг-рэквіем.
Анатоль БЕНЗЯРУК.
На здымку: карціна “Драмлёва” (1978 год), выкананы мастаком Міхаілам Паўлавічам КАРНЕЕВЫМ, экспануецца ў музейным пакоі СШ № 1 г. Жабінка.

Popularity: 1%

Па ўзгадненні з раённым выканаўчым камітэтам, прэзідыум райкама прафсаюза работнікаў АПК прыняў рашэнне арганізаваць спаборніцтва сярод сельгасарганізацый і механізатараў на веснавых палявых работах у 2017 годзе.
Яго пераможцамі прызнаюцца:
– сярод сельгасарганізацый – два калектывы, дзе забяспечана правядзенне сяўбы сельгаскультур (зерневых і зернебабовых, кукурузы, цукровых і кармавых буракоў) у аптымальныя тэрміны пры высокай якасці работ з захаваннем усяго комплексу агратэхнічных патрабаванняў, а таксама дзе не было выпадкаў вытворчага траўматызму;
– сярод механізатараў – механізатары, якія выканалі найбольшую колькасць норма-змен з улікам фактычна выкананага аб’ёму работ на пагрузцы арганічных угнаенняў, унясенні арганікі, тукаў і сродкаў аховы раслін, падрыхтоўцы глебы, ворыве, сяўбе зерневых і зернебабовых (у тым ліку на зялёны корм), кукурузы, цукровых і кармавых буракоў пры высокай якасці работ з захаваннем агратэхнічных патрабаванняў, працоўнай дысцыпліны, і не дапусцілі парушэнняў тэхнікі бяспекі. У спаборніцтве прымаюць удзел толькі члены прафсаюза работнікаў АПК.
Калектывам-пераможцам уручаюцца грашовыя прэміі: за першае месца – да 30 базавых велічынь, за другое – да 20, кіраўніку і старшыні прафкама – 10 % ад сумы прэміі.
Сярод механізатараў адно прызавое месца ў кожным відзе работ (на падрыхтоўцы глебы, ворыве, унясенні сродкаў аховы раслін, на сяўбе зерневых і зернебабовых (у тым ліку на зялёны корм), кукурузы, цукровых і кармавых буракоў, унясенні арганікі, мінеральных угнаенняў, на пагрузцы арганікі.
Лепшых чакаюць прэміі па чатыры базавыя велічыні і дыпломы.
Не вылучаюцца на прэміяванне сельгасарганізацыі, дзе на сёлетніх веснавых палявых работах былі выпадкі траўматызму з лятальным зыходам, а таксама механізатары, па віне якіх былі дапушчаны зрывы ў палявых работах, парушэнні працоўнай дысцыпліны і патрабаванняў тэхнікі бяспекі.
Фінансаванне спаборніцтва здзяйсняецца за кошт сродкаў Жабінкаўскага райкама прафсаюза работнікаў АПК.
Узнагароджванне механізатараў каштоўным падарункам (грашовым сертыфікатам) адбываецца ўрачыста ў прысутнасці калектыву.
Калектывам-пераможцам грашовыя прэміі пералічваюцца на разліковы рахунак пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі.
Камісія падвядзе вынікі раённага спаборніцтва да 1 чэрвеня паводле дадзеных упраўлення сельскай гаспадаркі і харчавання райвыканкама.

Popularity: 1%

Больш за дваццаць гадоў служыць у органах унутраных спраў прапаршчык міліцыі Уладзімір Якімук. Пачынаў з патрульна-паставой службы ў Маскоўскім РАУС Брэста. З 2001 года і па сённяшні дзень нясе службу ў Жабінкаўскім аддзеле Дэпартамента аховы МУС Рэспублікі Беларусь на пунктах аховы правапарадку ў арганізацыях і на прадпрыемствах горада. Адказна і добрасумленна ставіцца да сваіх службовых абавязкаў і з’яўляецца прыкладам для іншых супрацоўнікаў аддзела. Гэтыя якасці, а таксама багаты прафесійны вопыт дазволілі Уладзіміру Пятровічу ўдзельнічаць летась у абласным конкурсе “Лепшы настаўнік года” сярод супрацоўнікаў падраздзяленняў Дэпартамента аховы Брэсцкай вобласці, чые маладыя калегі змаглі дасягнуць высокіх паказчыкаў у службовай дзейнасці. Вынікі конкурсу былі падведзены 29 сакавіка. Уладзімір Якімук узнагароджаны дыпломам ІІІ ступені Брэсцкага абласнога ўпраўлення Дэпартамента аховы МУС Рэспублікі Беларусь у намінацыі “За творчы падыход і ініцыятыву ў навучанні і выхаванні маладых супрацоўнікаў”.
На працягу апошніх паўгода Уладзімір Пятровіч “шэфстваваў” над маладым супрацоўнікам аддзела сяржантам міліцыі Дзмітрыем Коранем, кантраляваў выкананне ім нарматываў у службовай, агнявой, фізічнай падрыхтоўках, веданне абавязкаў, дапамагаў маладому калегу парадамі, раіў і падказваў. Наведваў Дзмітрыя і дома, цікавіўся яго захапленнямі па-за службай, гутарыў з роднымі. Сумесная праца настаўніка і вучня дала пэўны вынік, якім можна ганарыцца.
Тэкст і фота Алёны НІКАНЧУК.

Popularity: 1%

Малочнатаварная ферма “Агароднікі” СВК “Вазнясенскі” папоўнілася новым цялятнікам. Рашэнне пабудаваць памяшканне для маладняку было прынята летась, і ў чацвёртым квартале мінулага года прасторнае, светлае памяшканне, пакрытае металапрофілем, удала “ўпісалася” сярод іншых кароўнікаў.
У пачатку сакавіка цялятнік, разлічаны на 90 галоў, пачаў запаўняцца першымі гадаванцамі.
Для кожнага цяляці тут устаноўлены зручны пластыкавы домік-бокс з індывідуальнымі кармушкамі і паілкамі. Работнікі ласкава называюць новае памяшканне “яселькамі” – бо ў ім гадуюцца самыя юныя жыхары фермы. І адносіны да маленькіх адпаведныя. Даглядчыкі жывёлы і даяркі сочаць, каб у доміках у цялят было заўжды суха і чыста, заўсёды была вада і старцерны камбікорм КР-1. У меню маленькіх бычкоў і цялушак да двухмесячнага ўзросту асноўным прадуктам застаецца цэльнае малако.
На здымку: вось у такіх доміках-боксах гадуецца маладняк на МТФ “Агароднікі”.
Фота Святланы БЯЛЯК.

Popularity: 1%